Nationaal Onderzoeksprogramma Broeikasgassen Veenweiden

Over het nobv

In het Klimaatakkoord is het beperken van CO₂-uitstoot een belangrijk onderdeel. Een van de bekendste oorzaken van CO₂-emissie is de verbranding van fossiele brandstoffen. Een minder bekende maar niet onbelangrijke oorzaak is de afbraak van veen waarbij CO₂ vrijkomt. Veenafbraak is een natuurlijk proces waarbij zuurstof binnendringt in de bodem met als gevolg dat bacteriën het veen afbreken. Het veen verdwijnt door dit proces in de vorm van CO₂. Daarnaast kan er bij de afbraak van veen methaan (CH₄) en lachgas (N₂O) vrijkomen.

Deze broeikasgasuitstoot heeft effect op het klimaat. Bij het beperken van de uitstoot spelen dus ook broeikasgassen uit veenweiden een rol. In het Klimaatakkoord is voor veenweiden een emissiereductie van 1,0 Mton in 2030 vastgelegd. Maar wat is eigenlijk de huidige emissie uit veengebieden? Wat zijn de effecten van verschillende maatregelen tegen bodemdaling op broeikasgasuitstoot? En welke rol spelen bijvoorbeeld bodemleven en waterkwaliteit bij de uitstoot?

Om antwoord op deze vragen te vinden is er met behulp van klimaatgelden een landelijk onderzoeksprogramma opgestart: het Nationaal Onderzoeksprogramma Broeikasgassen Veenweiden (NOBV). Doel van dit programma is om de effectiviteit van verschillende maatregelen tegen veenafbraak te onderzoeken en de voorspellingen over de emissies te verbeteren. Effecten die worden gemonitord zijn broeikasgassen (CO₂, CH₄, N₂O) en bodemdaling. Er zal meerdere jaren worden gemeten voordat conclusies kunnen worden getrokken. Aan dit onderzoek, dat wordt uitgevoerd in opdracht van de Veenweidetafel en onder regie van STOWA, nemen verschillende universiteiten en kenniscentra deel.

Het onderzoek vindt plaats op vijf locaties. Op alle locaties wordt naast broeikasgasemissie ook gemeten aan bodemdaling.